اهدای خون برادر

سال ها پیش زمانی که به عنوان داوطلب در بیمارستان استانفورد مشغول کار بودم با دختری به نام لیزا اشنا شدم که از بیماری جدی و نادری رنج می برد.

ظاهرا تنها شانس بهبودی او گرفتن خون از برادر پنج ساله خود بود.

که او نیز قبلا مبتلا به این بیماری بود و به طرز معجزه اسایی نجات یافته بود و هنوز نیاز به مراقبت پزشکی داشت.

پزشک معالج وضعیت بیماری خواهرش را توضیح داد و پرسید:ایا برای بهبودی خواهرت مایل به اهدای خون هستی؟؟؟

برادر خردسال اندکی تردید کرد و سپس نفس عمیقی کشید و گفت:بله من این کار را برای نجات لیزا انجام خواهم داد.

در طول انتقال خون کنار تخت لیزا روی تختی دراز کشیده بود و مثل تمامی انسان ها که با مشاهده اینکه رنگ به چهره خواهرش باز میگشت خوشحال بود و لبخند میزد .

سپس رنگ چهره اش پریده بیحال شده ولبخند بر لبانش خشکید،نگاهی به دکتر انداخت و با صدای لرزانی گفت:ایا می توانم زودتر بمیرم؟؟؟؟

پسر خردسال به خاطر سن کمش توضیحات دکتر معالج را عوضی فهمیده بود و تصور می کرد باید تمام خونش را به لیزا بدهد،و با شجاعت خود را اماده مرگ کرده بود...